Głównym powodem poszukiwania pomocy z zewnątrz – pomocy psychologa czy psychoterapeuty jest ból psychiczny, cierpienie. Niektórzy przychodzą po pomoc, ponieważ znaleźli się w kryzysowej sytuacji, mają kłopoty, dylematy, wątpliwości lub przeżywają frustrację. Inni przychodzą po pomoc, bo czują, że nie żyją tak jak mogliby żyć, pełnią życia. Nie są wystarczająco skuteczni w swoich działaniach, niż chcieliby być. Mają możliwości, z których nie korzystają, stają wobec szans których nie potrafią wykorzystać.
Rodzina jako system zmieniający się w czasie
Rodzina jest zjawiskiem wielowymiarowym. Rodzinę charakteryzuje jej struktura, system ról oraz system władzy i kontroli. Rodzina ma swoje sposoby porozumiewania się, swoją komunikację. W każdej rodzinie ważna jest jej „mikrokultura”, a więc mity rodzinne, przekazy międzypokoleniowe, czy inne wzorce, w nieuchwytny nieraz sposób determinujące życie rodziny. Rodzina dysponuje różnymi sposobami osiągania swoich celów, a nieraz są to sposoby na tyle skomplikowane i ukryte, że określane są jako strategie.
Kim jestem? Odnalezienie siebie
Istotą funkcjonującą dzięki wzorcom, które Ciebie uczłowieczyły na obraz i podobieństwo Twego środowiska wychowawczego. Wzorzec to nic innego jak pewien przepis na funkcjonowanie. Cały zestaw przepisów i recept powstaje w naszym umyśle bardzo wcześnie jako sposób reagowania, rozpoznawania zjawisk, a stopniowo także uczestniczenia w relacji. Smaki, zapachy, przedmioty, gesty, słowa – wszystkie te bodźce stają się naszym środowiskiem i szybko również nawykiem.
Dziewczynka, która stanie się kobietą
Rodzice dają początek wyznawanym przez nas wartościom, a potem postawom i nawykom. Jesteśmy ich żywym dziedzictwem.
Przyjrzyjmy się, jak może kształtować się dorosłość dziewczynki w dzieciństwie, w relacjach z rodzicami lub najbliższymi opiekunami i jak wytworzone wzorce mogą wpływać na rozwój miłosnych relacji w przyszłości.
Chłopiec, który stanie się mężczyzną
Chłopiec, podobnie jak dziewczynka wychowujący się w pełnej rodzinie, może być stłamszony przez dominujących rodziców. Im silniejsze, bardziej rygorystyczne kryteria wyznaczone przez rodziców, im wyraziste oczekiwania, oceny i wymagania, tym trudniej chłopcu realizować się w relacjach z rówieśnikami.
Liczba rodzeństwa i kolejność urodzin. Jakie to ma znaczenie?
Żeby lepiej zrozumieć swoje miejsce w rodzinie i sytuację, która nas ukształtowała warto przyjrzeć się liczbie rodzeństwu i kolejności narodzin.
Czytaj dalej Liczba rodzeństwa i kolejność urodzin. Jakie to ma znaczenie?
Rodzina dysfunkcjonalna
Rodzina dysfunkcjonalna to rodzina, która nie spełnia swoich funkcji. To rodzina, która poprzez nieprawidłowe relacje, zasady, role czy komunikację nie zapewnia swoim członkom możliwości zdrowego i pełnego funkcjonowania. Mianem rodziny dysfunkcjonalnej określa się często rodzinę, gdzie jedna lub kilka osób jest uzależnionych (np. od alkoholu, leków, narkotyków, pracy, jedzenia, itd.), w której może dochodzić do przemocy. Czytaj dalej Rodzina dysfunkcjonalna
Role dzieci w rodzinie dysfunkcyjnej
I. Bohater, opiekun
Najczęściej rolę tę przyjmuje najstarsze dziecko. Czuje się odpowiedzialne za rodzinę, jej problemy, więc poświęca się dla niej, rezygnując z własnych potrzeb. Stara się nie sprawiać kłopotów i odnosić sukcesy. To opiekun rodzeństwa, wizytówka rodziny. Jest bardzo dobrym uczniem. Stawia sobie bardzo wysokie wymagania, chce być najlepszy we wszystkim. Pracowity, perfekcjonista, który uważa, że zawsze można zrobić coś lepiej.
Krytyk wewnętrzny, uważaj co do siebie mówisz
Każdego dnia, przez wiele godzin, toczy się wewnętrzna rozmowa człowieka z samym sobą, który komentuje w myślach bieżące wydarzenia, zanurza się we wspomnieniach, analizuje problemy, zadaje pytania.
Asertywność – sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych
Trening asertywności ma swoje źródło w idei, że ludziom żyje się lepiej, jeśli mogą wyrazić to, czego pragną, jeśli umożliwiają innym odkrycie, jak chcą być przez nich traktowani. Niektóre osoby mają trudność w nazwaniu, czego naprawdę chcą od życia. Trudniej uchwycić im, co czują i pragną osiągnąć w określonej sytuacji. Często wahają się przed asertywnym zachowaniem, mówiąc: „co mam powiedzieć?”, „nie wiem czego chcę?”
Czytaj dalej Asertywność – sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych
Dziecko wewnętrzne, pokochaj siebie na nowo
Mało kto ma przyjemne, spokojne dzieciństwo – raczej słyszymy „nie, nie rób tego, nie właź, nie skacz, nie garb się ….” To budzi w nas złość, żal. Ale bardzo chcemy kochać rodziców, więc bronimy się przed przykrymi uczuciami. Spychamy je w głąb nas samych. Czy właśnie z takich zepchniętych uczuć utkany jest obraz tego, co nazywamy wewnętrznym dzieckiem? Czy to dziecko nosimy w sobie jako dorośli?
Jak radzić sobie z emocjami? Oddech w psychoterapii
Oddychanie jest podstawową ludzką czynnością, na którą nie zwracamy szczególnej uwagi lub traktujemy jak coś oczywistego. Oddychanie stanowi pomost pomiędzy ciałem a umysłem, wywierając na nie przemożny wpływ. To łącznik między tym, co świadome i nieświadome. Prawidłowe oddychanie jest zasadniczym elementem zdrowia fizycznego i psychicznego.
Czytaj dalej Jak radzić sobie z emocjami? Oddech w psychoterapii
Emocje, czy warto je rozpoznawać, nazywać?
Emocje są formą bezpośredniego doświadczania. Dzięki nim mamy bezpośredni kontakt z rzeczywistością fizyczną. Ponieważ są formą energii, wyrażane przez ciało, zanim zdamy jeszcze sobie z tego sprawę. W trakcie rozwoju emocje tworzą podstawowy plan myślenia, działania i podejmowania decyzji. Emocje pogłębiają i rozwijają nasze życie. Bez emocji wszystko traci na znaczeniu, podczas gdy dzięki nim – zyskuje. Emocje są naszą główną siłą. Służą ochronie naszych podstawowych potrzeb, gdy zaspokojenie którejś z nich staje się zagrożone, wówczas daje o tym znać energia naszych emocji.
Większość z nas przyznaje sobie prawo do odczuwania radości, zainteresowania, ciekawości świata czyli do emocji pozytywnych. Zazwyczaj mówi się nam, że są to emocje dobre. Czytaj dalej Emocje, czy warto je rozpoznawać, nazywać?
Warto żyć chwilą bieżącą. Ważne co tu i teraz
Źródłem większości problemów i trudności nie jest chwila obecna, lecz raczej wspomnienia przeszłych zdarzeń, myśli o tym, co się może dziać w innym miejscu, bądź domniemania dotyczące przyszłości. W wielu tradycjach religijnych medytacja wymaga skupienia się na jakimś aspekcie teraźniejszości, np. oddychaniu, płomieniu świecy itp. aby odciągnąć uwagę od bieżących problemów medytującej osoby.
Nasze wspomnienia przeszłych kłopotów istnieją jednakże tylko w takim zakresie, w jakim pozwolimy im się pojawić. Przypominając je sobie, sprawiamy, że musimy przeżyć te wydarzenia jeszcze raz. Czytaj dalej Warto żyć chwilą bieżącą. Ważne co tu i teraz
Zaufać temu, co przyniesie los. Czuć wdzięczność za to co masz
Często obawiamy się nadejścia niepożądanych zdarzeń, a tak naprawdę najczęściej rzeczywistość okazuje się znacznie bardziej łaskawa, niż przewidywaliśmy. Dlatego bardzo ważne jest zaufanie do życia, niezależnie co los przyniesie, to i tak wszystko uda się rozwiązać.
Czytaj dalej Zaufać temu, co przyniesie los. Czuć wdzięczność za to co masz
Utrata kontroli, wsłuchując się w życie
Czym jest kontrola? Wyobraźmy sobie małe dziecko, które nauczono zażywać narkotyki. W miarę jak narkotyk przenika ciało dziecka, uzależnia się ono od niego. Całym sobą domaga się narkotyku. Brak narkotyku staje się wielkim udręczeniem. Dokładnie to mogło nas spotkać kiedy przyszliśmy na świat. Być może nie pozwolono nam cieszyć się konkretnym, wartościowym pożywieniem życia, jakim są: praca, zabawa, radość, śmiech, towarzystwo, przyjemności zmysłowe i umysłowe. Podano nam narkotyk zwany: aprobatą, uznaniem, szacunkiem. Czytaj dalej Utrata kontroli, wsłuchując się w życie
Granice osobiste – nie wiem, gdzie kończysz się ty, a gdzie zaczynam ja
Najprostszą i najbardziej dramatyczną różnicą pomiędzy prawidłową rodziną a rodziną dysfunkcjonalną jest wolność, która dana jest poszczególnym członkom rodziny, by mogli swobodnie wyrażać siebie samych jako odrębne indywidualności. Rodziny prawidłowo funkcjonujące zachęcają poszczególnych swych członków do przejawiana swej indywidualności, do osobistej odpowiedzialności i niezależności. Zachęcają do rozwijania zmysłu adekwatności i poczucia własnej godności.
Czytaj dalej Granice osobiste – nie wiem, gdzie kończysz się ty, a gdzie zaczynam ja
„Dlaczego nie pozwalają mi żyć moim własnym życiem”
Słowo „kontrola” niekoniecznie musi kojarzyć się źle. Jeśli matka zatrzymuje swoje dziecko, zamiast pozwolić mu pomaszerować na ulicę, nie nazywamy jej kontrolerem, mówimy, że jest roztropna – sprawuje kontrolę, która współgra z rzeczywistością.
Czytaj dalej „Dlaczego nie pozwalają mi żyć moim własnym życiem”
Złość, agresja – czy jest jakaś różnica?
Złość należy do emocji najczęściej potępianych społecznie. Obejmuje szeroki wachlarz przeżyciowo-ekspresyjny i w odbiorze społecznym nie może inaczej jak tylko uchodzić za emocję niedobrą, brzydką, prostacką czy chamską. Ale czy zawsze i w każdym przypadku na taką ocenę zasługuje? Otóż NIE. Czytaj dalej Złość, agresja – czy jest jakaś różnica?
Związek ciało-umysł w walce z rakiem
Dr David Servan-Schreiber w swojej książce opisuje naturalne metody lecznicze, które przyczyniają się do zapobiegania nowotworom lub wspomagają walkę z nimi i stanowią uzupełnienie tradycyjnych metod (chirurgii, radioterapii, chemioterapii). Gdy guz już istnieje, żaden z naturalnych mechanizmów nie może zastąpić chemioterapii lub radioterapii. Można je jednak wykorzystać, obok konwencjonalnych metod terapii, żeby w pełni zmobilizować układ odpornościowy organizmu do walki z rakiem. Czytaj dalej Związek ciało-umysł w walce z rakiem