Rodzina jest zjawiskiem wielowymiarowym. Rodzinę charakteryzuje jej struktura, system ról oraz system władzy i kontroli. Rodzina ma swoje sposoby porozumiewania się, swoją komunikację. W każdej rodzinie ważna jest jej „mikrokultura”, a więc mity rodzinne, przekazy międzypokoleniowe, czy inne wzorce, w nieuchwytny nieraz sposób determinujące życie rodziny. Rodzina dysponuje różnymi sposobami osiągania swoich celów, a nieraz są to sposoby na tyle skomplikowane i ukryte, że określane są jako strategie.

Osobie refleksyjnej nie trudno będzie o szereg istotnych obserwacji na temat zjawisk rodzinnych na podstawie osobistych doznań i przeżyć.
W życiu najczęściej zapominamy o tym, że byliśmy kiedyś dzieckiem i ignorujemy wpływ naszego dzieciństwa na nasze dorosłe życie.
Nasze dzieciństwo istnieje w nas i ma głęboki wpływ na wszystko co robimy i co czujemy jako dorosłe osoby. Determinuje nasze uczucia, postawy, relacje z przyjaciółmi, partnerami, a nawet relacje z naszym własnym dzieckiem.
Chcemy działać świadomie i decydować samodzielnie, ale dziecko które jest w nas reaguje automatycznie: obserwuje świat z punktu widzenia dawnej, zastygłej przed laty sytuacji i przenosi stare uczucia na nową sytuację. Oznacza to, że to wewnętrzne dziecko, bez pytania, nieświadomie, bez intelektualnego dystansu stale powtarza wzorce z dzieciństwa.
Im mniej czujemy się związani sercem i życiem, tym staranniej odgrywamy nasze role, tym większe są papierowe figury, które niesiemy.

„Wasze dzieci nie są Waszymi dziećmi. Są synami i córkami tęsknoty życia za sobą samym. Przechodzą przez Was, ale nie od Was.
I chociaż są u Was, nie należą do Was.
Wolno Wam dać im Waszą miłość, ale nie Wasze myśli, ponieważ mają one swoje własne.
Wolno Wam dać mieszkanie ich ciałom, ale nie ich duszom, ponieważ mieszkają one w domu jutra, którego nie możecie odwiedzać nawet w marzeniach.
Możecie się starać być jak one, ale nie dążcie do tego, by je upodobnić do Was.
Ponieważ wtedy życie cofa się, zastyga we wczoraj”
(słowa Kahlila Gibrana)

Opracowanie własne na podstawie: Bogdan de Barbaro „Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Ewa -Maria Zurhorst „Kochaj siebie a nieważne, z kim się zwiążesz”.